سربازم ٌ

ســربـازمُ و سربـازمُ رَه بازِ«ی»میـهن

در یادِ دلم بوی خوش عشق به میهن

هستیمُ و که هستیم تو«ی»این ره گشایی میهن

پیـش میرویمُ و میرویمُ از دل و جـان بسـوی میـهن

یادی ندارم که از کودکیَم نباشـم عاشق میهن

اینگونه نگو بگو مگو که من بشم دشمن میهن

این میـهـن مـن هـست بـرتریـن میهـن

نامش همیشه خواهد ماند برایم میهـن

میهن،میهن اسمش زمین برایم میهـن

پ.ن:وطن یعنی زمین یعنی کهکشان های بی انتها،

دنیایِ همه ما موجودات زنده 

*میهن من جاده بی انتهاست*

ترانه ی ناتمامی که توی تخت سربازی نوشتم 

پیچگاژ/1393/4/5